Dr. Blake: Demek ilaç çalıp kendini öldürmenin kolay olduğunu düşündün?

Veronika: Pisliğin tekisin.

Dr. Blake: Kendini öldürmende işbirliği yapmadığım için mi?

Veronika: Çünkü insanların ruhlarıyla oynamayı seviyorsun. Senden nefret ediyorum.

Dr. Blake: Gerçekten mi? Bana bundan bahsetsene.

Veronika: Pekala. Aptal masandan nefret ediyorum ve çirkin kravatlarından nefret ediyorum. Ve gülünç çoraplarından nefret ediyorum. Ve buradaki herkesten nefret ediyorum. Ve ailemden de nefret ediyorum çünkü ellerindeki son kuruşa kadar beni bu hayvanat bahçesinde tutmak için harcıyorlar. Tanrım sadece bir an olsun da kendi hayatlarını yaşasalar! Buraya onun için mi geldiler? Dünyadaki herkesle aynı olmak için mi? Ve ofisimdeki kazandığı paranın onları bir bok yaptığını düşünen pisliklerden de nefret ediyorum. Ve herşeyden çok metroda, rüyalarını unutmuş olan, hatta bir rüyası olduğunu bile unutmuş olan zombilerden nefret ediyorum!

Dr. Blake: Senin için bazı korkunç haberlerim var.

Veronika: Bundan daha korkunç ne olabilir ki?

Dr. Blake: Kendini daha iyi hissediyormuşsun gibi anlaşılıyor. Lütfen bana dürüstçe cevap ver. Kendini daha iyi hissetmek daha iyi bir his değil mi? Kral ve zehirlenmiş kuyu hikayesini duydun mu hiç?

Veronika: Claire'ın saçma hikayesi mi?

Dr. Blake: Onu uydurdu mu sanıyorsun?

Veronika: Bunu tahmin etmem gerekirdi! Senin gerçekliği muhteşem tasvirin bu mu?

Dr. Blake: Gerçeklik çoğunluğun zorunlu kıldığı şeydir. Her zaman en iyisi yada en mantıklısı olmak zorunda değildir ama bir bütün olarak toplumla bağdaşmış olan şeylerdir. Bazı şeyler hisle yönlendirilir. Diğerleri insanların doğru olduğunu düşündüğü şekli alana kadar düzeltilir. Mesela Q klavye. Neden böyle olduğunu biliyor musun?

Veronika: Bunu düşünecek vaktim olmadı.

Dr. Blake: Daktilo ilk keşfedildiği zamanlarda harfler alfabetik sırayla dizilmişlerdi. Birisi çok hızlı yazı yazmaya başladığında tuşlar bozulmaya başladı. Daha sonra bir adam, Sholes, Q klavyeyi keşfetti ve insanlara daha yavaş yazmalarını tavsiye etti.

Veronika: Ve?

Dr. Blake: Eee... bu gerçek bir hikaye.

Veronika: Sen tam bir delisin bunu biliyor muydun? Buradaki hastalara böyle iyimser düşünceler satıyorsun ama dışarıdaki insanlardan bir farkları yok, çünkü senden farklı değiller.

Dr. Blake: Pekala, bunu basit bir düşünce olarak kabul edebilirim. Sadece deli bir insan bunu rahatlatıcı veya iyimserlik olarak değerlendirebilir. Ayrıca burada moda endüstrisine saldırarak toplumun değerlerine zarar vermekle suçlanan sen değil misin?

Veronika: Onu yazdığım zaman kafam güzeldi.

Dr. Blake: O zaman bunu kendini öldürmek için bulduğun birincil sebep olarak kabul etmemeliyim.

Veronika: Doğru olduğum yanlar var.

Dr. Blake: Neredeyse güldün. Gelişmeye başka bir işaret.

Veronika: Cehenneme git!

2009 - Veronika Decides To Die Filminden Replik